Soms moet je gewoon accepteren dat iets ‘niets voor jou is’. Teleurstelling wegslikken en door met je leven.
Spinnen
Dat overkwam mij tijdens het eerste deel van de workshop wol spinnen. Vorig jaar schreef ik daar een artikel over voor Hart van Hellendoorn-Nijverdal en zei thuis tegen manlief dat ik dat ook wel eens wilde proberen. Maar ja, gebrek aan tijd voor al mijn andere hobby’s en een enorme ‘wol’-voorraad op zolder, maakten het voor mij geen prioriteit.
En toen kwam diezelfde manlief in september ineens met drie (3!) vuilniszakken vol ruwe wol thuis. Ja, want ik wilde toch gaan spinnen? Oef.
Eigenlijk wilde ik helemaal niet gaan spinnen, want waar laat ik zo’n spinnenwiel in ons al overvolle huis? Wanneer moet ik het gaan doen? Kan ik de wol wel zelf verwerken met mijn allergie en is het geschikt om er bijvoorbeeld een trui van te breien? En ik heb al een voorraad te verwerken garens op zolder liggen, waar ik de komende jaren nog ruimschoots mee vooruit kan…
Maar toen was daar weer de spinworkshop bij Erve Hofman in Hellendoorn. Op een leeg moment in mijn agenda, dus ik had geen echt excuus het niet te doen. Met veel vertrouwen nam ik die eerste maandag plaats aan een spinnenwiel, in de volle overtuiging dat ik het ‘wel even zou doen’. Ondanks de waarschuwingen van de ‘juf’.
Het ging voor geen meter! Het spinnenwiel deed niet wat ik wilde, mijn techniek was ver te zoeken, met als gevolg dat ik een lange, dikke streng gedraaide wol in mijn hand hield en niet een dunne, gesponnen draad op mijn klos had.
Mee naar huis
Natuurlijk lag het aan het spinnenwiel, ik deed alles zoals het hoorde. Die theorie werd snel ontkracht toen een van de experts na even opstarten een geweldig draadje kon spinnen met datzelfde wiel. De waarschuwing van onze workshopleidster klonk weer door mijn hoofd: ‘verwacht niet dat je het binnen deze paar uur onder de knie hebt’.
Het spinnenwiel ging mee naar huis, maar toen ik na een paar keer proberen uit frustratie het spinnenwiel een flinke schop wilde geven, ben ik er maar mee gestopt. Ik kan heel veel met garen, maar spinnen blijkbaar niet. Dat is jammer (wat moet ik nu met al die wol?), maar ergens ook een opluchting.
Heb jij dat ook?
Ik hoef hier niet verder mee te worstelen, maar kan het uit handen geven aan mensen die er wel heel bedreven in zijn. Zij kunnen wol spinnen, ik kan prachtige teksten schrijven.
Als je dus tot de conclusie komt dat een mooie tekst schrijven niet jouw ding is, kom dan bij mij! Ik kan je daar op verschillende manieren in ondersteunen. Met een paar steekwoorden van jou de hele tekst schrijven, of jouw tekst zo hier en daar iets aanpassen. Wie weet kom je dan tot de ontdekking dat jouw eigen tekst zo slecht nog niet is!
Op onze tweede workshopmiddag bleek namelijk dat anderen ‘mijn’ spinnenwiel ook niet fijn vonden en ik probeerde een ander wiel. Ineens zat er een mooi dun gesponnen draadje op de klos…