Het kost me moeite dit jaar. Meer moeite dan anders na de kerstvakantie. Is het omdat ik weer thuis werk? Omdat ik de kerstvakantie heel bewust vrij heb gepland? Of omdat manlief werkloos thuis zit?
Het vakantiegevoel blijft hangen, ondanks het feit dat mijn wekker me elke morgen op tijd wakker maakt om de kinderen naar school te sturen…
Druk zat
Het gewone leven komt om mij heen weer volop op gang en op zich ben ik druk zat. Ik bemoei me met de zoektocht naar een nieuwe directeur voor Daltonschool Reggewijs, waar zoonlief in groep 8 verblijft en ik voorzitter van de MR ben. Interviews voor krantenartikelen dienen zich aan en Meijer Orthopedie komt met een ‘spoedje’. Tussen de bedrijven door neem ik de tekst van een Iraanse vluchtelinge onderhanden, die een heftig leven heeft geleid. Het is zelfs twee weken lang echt winter!
Handen
Je zou dus zeggen dat de vaart er wel weer in zit. Genoeg te doen, met het bijwerken van mijn website, blogs en sociale mediaberichten schrijven en zoeken naar andere kantoorruimte. En toch heb ik het gevoel dat er niets uit mijn handen komt. Het liefste wil ik creatief en actief bezig zijn met die handen (anders dan rammelen over het toestenbord). Er liggen nog wat boekbindklussen, een berg wol die gewassen en gekaard moet worden (om later te kunnen spinnen) en mijn Turkse thriller wacht op voltooiing.
Planning
Terwijl ik dit typ dwarrelt een idee door mijn hoofd: wat als ik mijn creatieve tijd inplan tussen mijn ‘gewone’ werkzaamheden in? Tot nu toe plande ik steeds mijn betaalde opdrachten in en de tijd die ik overhield was beschikbaar voor creativiteit en koffiedrinken met vrienden.
Door alles in te plannen, houd ik de tijd die ik aan de krant besteed misschien ook iets meer binnen de perken. Ik vind het niet erg om er veel tijd aan te besteden, heb de leukste ontmoetingen en gesprekken, maar het gaat ten koste van mijn andere werkzaamheden. Die ik dan maar niet doe, opschuif en uitstel, om aan het einde van het jaar tot de conclusie te komen dat ik nog steeds geen continue opdrachtenstroom heb, weer mijn aanwezigheid op sociale media niet gestructureerd heb en niet voldoende creatieve tijd heb genomen.
Opstarten
Wat dat betreft is mijn trage start dit jaar niet zo slecht. Het geeft me ruimte hierover na te denken en mijn prioriteiten scherp te stellen. Inmiddels heb ik een planning gemaakt met elke dag voldoende ruimte voor creatieve uitspattingen.
Eind februari heb ik een evaluatiemoment opgenomen om de planning indien nodig aan te passen. Ik verwacht dat deze planning mij voldoende structuur en focus geeft, zodat ik eind dit jaar wel structureel zichtbaar ben op sociale media en diverse nieuwe opdrachtgevers heb met een continue opdrachtenstroom.