Bij het ‘opschonen’ van mijn telefoon (moeten al die foto’s er echt op blijven staan?) komen diverse ‘spreuken’ voorbij. Spreuken die mij raken of aan het denken zetten. Een daarvan is:
Schrijven gaat nooit over de juiste spelling
Natuurlijk wel! Is mijn eerste, instinctieve reactie. Bij mij draait alles om de juiste spelling. Ik kan me geen spel- of typfouten permitteren in de teksten die ik voor anderen schrijf. Nog afgezien van het feit dat ik ze in mijn eigen teksten absoluut niet wil tegenkomen.
Jeugd
Dat is iets waar ik me al sinds mijn jeugd mee bezighoud. Foutloos Nederlands schrijven ging bij mij vanzelf, erover nadenken hoefde ik niet. Op de middelbare school heb ik geprobeerd een onvoldoende te halen voor een dictee, omdat de leraar mijn klasgenoten zat te stangen. Niet gelukt.
In die jaren heb ik voor mijn vader cursusmateriaal gecorrigeerd. Geen idee waar het over ging, maar de spelling was foutloos. Nu vraag ik me af hoe het zat met de leesbaarheid van die teksten…
Mijn eigen kinderen hebben mijn gevoel voor taal niet overgenomen, dus zie ik soms tenenkrommende appjes voorbij komen. Ik corrigeer ze, omdat ik weet dat school niet alle fouten accepteert.
Maar is spelling nou echt zo belangrijk?
Schrijfgroep
Naast mijn werkzaamheden voor diverse opdrachtgevers ben ik lid van ‘de Schrijfgroep’ in Nijverdal. We zijn vijf jaar geleden begonnen met een groepje mensen dat graag een boek wilde schrijven. De een was al verder met schrijven dan de ander, het ene schrijfsel rolde zo uit het toetsenbord, het andere voelde als ‘vierkante wielen’. Kortom: we hadden een gemêleerd gezelschap.
In deze groep (inmiddels bezig met een derde samenstelling) draait schrijven zeker níét om de juiste spelling. Het belangrijkste is dat het verhaal op papier komt.
We schrijven, lezen elkaars teksten en geven feedback. Dat gaat soms over spelling, maar veel vaker over zinsopbouw, logisch vervolg in de tekst en personages of gebeurtenissen.
Ik betrap mij er regelmatig op dat ik in mijn ‘corrigeerrol’ naar de teksten kijk. De ene keer kan ik de spel-/typfouten laten zitten, de andere keer moet ik die er eerst ‘uitwerken’ voor ik me op de inhoud kan focussen.
Leren
Het is verrassend hoeveel je over jouw eigen schrijven kunt leren door andere teksten te lezen en feedback te geven. Ook de feedback van anderen op teksten van anderen is waardevol. Je gaat op een heel andere manier naar teksten kijken, die van jezelf én die van anderen.
In de schrijfgroep ben ik mij er echt bewust van geworden dat schrijven inderdaad niet gaat om de juiste spelling. Wie wil schrijven moet dit zonder voorbehoud kunnen doen. Als het verhaal maar eenmaal op papier staat, kan iemand anders de spel- en typfouten er wel uithalen.