Deze week vierde de ZINiN Bibliotheek een bijzondere mijlpaal: alle basisscholen in de gemeente Hellendoorn hebben een bibliotheek op school. Een bijzondere mijlpaal die ze vierden in het theater.
Wat mij verbaast, is dat het blijkbaar niet meer de standaard is om een bibliotheek op school te hebben. Lezen lijkt daarmee niet echt belangrijk te zijn. Als schrijver en boekenwurm snap ik daar helemaal niets van.
Taal verbindt
Wat ik wel weet, maar waar ik vrijwel nooit bij stil sta, is hoezeer taal mensen verbindt. Hoe belangrijk ‘talig zijn’ is om je te handhaven in de samenleving. Tijdens deze middag kwam dat uitgebreid aan bod. Naast de humoristische inbreng van cabaretier Pieter Jouke, via wat serieuzere verhalen naar het spelenderwijs met taal bezig zijn van kinderpoëzieschrijvers Monique en Hans Hagen.
Taal is belangrijk, taal verbindt. En de basis is lezen. Als je een woord niet begrijpt, maar wel kunt lezen, kun je dat woord opzoeken in een woordenboek of online. De meeste kinderen zijn erg leergierig, maar leren wel graag makkelijk en snel. Een boek lezen met pagina’s vol woorden schrikt af. Hoe blijft bezig zijn met taal leuk?
Spelen met taal
De voorbeelden die op het podium voorbij kwamen, maakten iets in mij los. Ik ben al gek op taal, lezen en schrijven en toch ging het bij mij nog meer kriebelen.
Monique en Hans Hagen laten kinderen spelen met taal. Een titel verzinnen voor een gedicht vol vieze woorden of zelf een gedicht maken door willekeurig woorden uit drie rijtjes te kiezen.
Zo simpel kan schrijven dus zijn…
Verhalen
De meeste verhalen die uit mijn pen (ja, vooruit toetsenbord) komen, zijn de verhalen van anderen. Zij vertellen mij wat hen bezighoudt en ik zet het op papier. Meer inspiratie dan hun verhaal heb ik niet nodig.
Mijn Turkse thriller rammelt haast vanzelf uit mijn toetsenbord, zodra ik mijn vingers toesta aan mijn boek te schrijven. Hoe het verhaal verder gaat of precies afloopt? Ik heb geen idee.
Maar soms wil ik gewoon iets ‘zomaar’ schrijven. Lekker met een mooie vulpen op fijn papier. De perfecte kleur inkt voor dat moment. Op zulke momenten is het (lijkt mij) heerlijk om terug te vallen op oefeningen zoals hierboven beschreven. Niet nadenken over wat je schrijft, maar willekeurige woorden/zinsdelen uitzoeken en die opschrijven. Met als resultaat een leuk, klein gedichtje.
Lange teksten
Want net als bij lezen hoeft het bij schrijven niet altijd te gaan om lange teksten. Elke dag een gedichtje lezen kan net zo waardevol zijn als een hele pagina in een ander boek. Misschien zelfs wel waardevoller, want zo houden kinderen sneller plezier in het lezen.
Een paar willekeurige zinnen schrijven en toch een leuk verhaaltje hebben, werkt waarschijnlijk net zo.